بررسی علل عدم توسعه احداث شبکه های فرعی آبیاری و زهکشی در استان خوزستان

در برنامه اول توسعه جمهوری اسلامی ایران (-1368١٣٧٢ ) طرح احداث شبک ههای فرعی در سطحی معادل ٧٠ هزار هکتار برای سه سال اول برنامه تعیین شده بود که با عملکرد بسیار ضعیف در وسعتی حدود ٥٥٠٠ هکتار فقط 7/8 درصد اهداف برنامه را محقق ساخت در استان خوزستان نیز شبک ههای فرعی به تبع آنچه در کل کشور اتفاق افتاده نه تنها در برنامه توسعه اول بلکه در طی سه برنامه توسعه و بمدت ١٦ سال این عقب ماندگی استمرار پیدا نموده، و فاصله زمانی حدود یکصدسال را با شبک ههای مدرن قبلی و احداث شده جدید باعث گردیدو این در حالی است که در بین استانها، خوزستان با ٣٣ درصد راندمان آبیاری کمترین راندمان را دارا م یباشد و لزوم توجه بیشتر در اجرای شبکه های فرعی را می طلبد. در این بررسی با توجه به عملکرد طرحهای آب و خاک طی سه برنامه توسعه و مقایسه دو نوع فعالیت مرتبط در اراضی شبک ههای مدرن یعنی تجهیز و نوسازی اراضی و شبک ههای فرعی، علل و عوامل اصلی عقب افتادگی در اجرای شبکه های فرعی ریش هیابی شده، عواملی همچون عدم وجود ساختار تشکیلاتی مدیریتی و اجرایی متناسب با حجم و اهمیت موضوع، ناهمگونی و نامتعادل بودن قیمتهای فهرست بهایی مورد عمل، سنگین و پرهزینه و وق تگیر بودن نوع سازه بکار رفته در احداث شبکه های فرعی و مشکلات ناشی از تأمین منابع مالی بررسی و راهکارهای مناسب جهت رهیافت از وضعیت فعلی ارائه م یگردد.