تعین مقدار مناسب تعداد حالات مسئله در طراحی یک آتوماتای یادگیر جدید برای رنگآمیزی گراف

در نظریه گراف، رنگآمیزی گراف یکی از حالتهای خاص مسألههای برچسبگذاری گراف است. رویکرد کلی آن استفاده از نظیر کردن رنگهایی به رأس-هاست که این رنگآمیزی محدودیت خاصی را رعایت میکند. در سادهترین حالت، رنگآمیزیای مورد نظر است که در آن هیچ دو رأس مجاوری همرنگنباشند )رنگآمیزی رأسها( که در این حالت یک جواب قابل قبول محسوب میشود و برای رسیدن به این هدف الگوریتمهای مختلفی وجود دارد. هدف ازاین مقاله تعین مقدار مناسب برای متغیر حافظه میباشد بطوری که هم با سرعت بالا و هم دقت قابل قبولی و همچنین تعداد رنگهای کم به هدف نهایی دست پیدا کنیم که این کار با ارائه یک الگوریتم جدید براساس آتوماتای یادگیر میباشد و در اصل یک نوآوری جدید برای ایجاد یک نوع آتوماتای جدید میباشد تا بتواند با دقت و سرعت بالاتر و همچنین قابلیت یادگیری رئوس گراف را طوری رنگآمیزی کند که رئوس همسایه رنگهای متفاوتی به خوداختصاص دهد و همچنین تعداد رنگهای به کار رفته در رنگآمیزی گراف در کمترین حالت ممکن خود باشند. مزیتهایی که این روش نسبت به روشهایقبل دارد میتوان به موارد زیر اشاره کرد: توانایی اعمال روند کار برای گراف با ابعاد بزرگ، کوچک و متوسط و همچنین روش ارائه شده قابلیت یادگیری دارد برخلاف روشهای دیگر که روند کارباید از ابتدا شروع کرد در حالی که آتوماتا یکبار یاد میگیرد و به هر تعداد که لازم باشد کار را با همان دقت و سرعت اولیه انجام میدهد. روش پیشنهادی نیز دارای نمودار انتقال و عملکرد مجزایی بوده و در انتها تعداد مراحل انجام کار و مجموع رنگهای مورد استفاده برای رنگآمیزی گراف مشخص با الگوریتمهای بهینهسازی مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج ارزیابی نشان دهنده دقت بالا و سرعت عملکرد آن میباشد.

کلیدواژه ها:

آتوماتای یادگیر ، پاداش ، جریمه ، رنگآمیزی گراف ، نمودار انتقال