پژوهشی زبانشناختی پیرامون دلالت و موضوعیت کاربرد نام حیوانات در قرآن کریم
محل انتشار: کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,635
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT01_0190
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393
چکیده مقاله:
از جمله ویژگی های قرآن کریم کاربرد کلمات معمول و مأنوس همچون اسامی جانوران و حیوانات است. کاربرد نام 40 حیوان در بیش از 190 آیه و نامگذاری برخی سوره ها بدین نام ها، بیانگر اهمیت کاربرد این دسته از نام ها در قرآن می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی کاربرد نام حیوانات در آیات حاوی نام حیوان به لحاظ دلالت معنایی و موضوعیت است. بدین منظور پس از استخراج کلیه آیاتی که حداقل به نام یک حیوان در آن ها اشاره شده بود، دلالت معنایی و موضوعیت این آیات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که دلالت معنایی در الفاظ حیوانات اغلب از نوع ارجاعی، عام، ثابت و صریح است. در میان حیوانات به کار رفته بیشرین کاربرد را به ترتیب الفاظ: چهارپایان، شتر، مرغ/پرنده، گاو، جنبنده، حیوان، گوساله، اسب، ماهی، گوسفند، اژدها، سگ داشتند و موضوع غالب این دسته از آیات به ترتیب مربوط به موضوعات: راهنماشناسی، قرآن شناسی و خداشناسی می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آزاده شریفی مقدم
دانشیار دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان
سودابه نظری رباطی
کارشناسی ارشد دانشگاه حضرت نرجس (س) رفسنجان کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :