بررسی تاثیر آموزه های دینی و محیط در طراحی فضا برای کودکان

معماری جامعه در تعاملی نزدیک با فرهنگ آن جامعه است و فضای کالبدی، زمینه سازگاری کودک با محیط انسانیفرهنگی پیرامون را فراهم میسازد. نیازهای محیط و تعاریف فرهنگی اجتماعی بر پایه آموزههای دینی به این فضا -شکل میبخشد. هدف این مقاله تاکید بر اهمیت توجه به نیازهای روحی و جسمی کودکان در برنامهریزی فضای شهری ومحیط معماری با استناد به تعالیم اسلامی میباشد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی کاربردی است و به بررسی تاثیر -فرهنگ و محیط بر رفتار اجتماعی کودکان، در محیط زندگی آنان میپردازد. نتایج حاکی از آن است که فضاها و محیط-های شهری باید با نیازهای روانشناختی کودکان منطبق باشند. با در نظر گرفتن رابطه غیر قابل انکار اسلام با هنر ومعماری، توجه به فرهنگ اسلامی تحقق این امر را بهبود میبخشد. محیط کالبدی از طریق توجه بر فعالیتها و ایجادمعانی خاص بر اساس اندیشه های اسلامی، بر احساس و رفتار کودکان تاثیر میگذارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، عوامل محیطی ، رفتار ، کودک ، معماری ، آموزه های دینی