بررسی مفهوم رابطه انسان و خدا در عرفان اسلامی
محل انتشار: کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,156
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT01_0453
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393
چکیده مقاله:
عارفان برای بیان رابطهی میان انسان و خدا از اصطلاح وصل بهره جستهاند که به معنای وحدت با حقیقت است، بین انسانبه عنوان مهمترین آفریدهی خداوند سبحان،با خدا علاوه بر رابطهی آفریدگاری و افرینندگی دو نوع ارتباط اساسی دیگر نیزبرقرار است: ارتباط کلامی یا شفاهی که از طریق وحی و دعا صورت میگیرد. ارتباط غیر کلامی و غیر شفاهی که در قالبآیات و نشانههای آفریننده بروز و ظهور مییابد. عرفای اسلامی کمال بندگی، غایت دینداری و مطلوبترین نوع رابطهی میانانسان با خدا را به واسطهی عشق و بندگی عاشقانه میدانند که عزت نفس، مناعت طبع و آزادگی از بندگی غیر و نفسحیوانی از نتایج آن است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام ناصر
کارشناسی ارشد عرفان اسلامی مدرس دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :