بررسی وضعیت علمی شیعیان ری در دوره آل بویه

ری از شهرهای مهم ناحیه جبال در نخستین سالهای فتوحات اسلامی به تصرف مسلمانان درآمد و به تدریجمسلمانان در آن اکثریت یافتند و همزمان با پیدایش فرقه های مختلف مذهبی، مردم این شهر نیز به یکی از فرق گرایشپیدا کردند و به سبب نزدیکی به قم و طبرستان، این شهر مورد توجه شیعیان امامی، زیدی و بعدها، اسماعیلیان قرارگرفت. در قرن چهارم هجری یکی از شهرهای مهم ناحیه جبال شد که شاخه ای از حکومت آل بویه در آنجا حکومت میکردند.ظهور دولت آل بویه در ری با گرایش شیعی و روحیه دانش دوستی و تساهل گرایانه برای شیعیان به خصوصامامی مذهبان که سالها رنج تقیه را به خود دیده بودند، مفید واقع شد و در سایه حمایت و امکاناتی که این حکومت دراختیار آنها قرار داد،کتب مختلفی در عرصه علوم و فنون تألیف کردند و به تأسیس مراکز علمی چون کتابخانه و رصدخانهمبادرت ورزیدند. در بررسی وضعیت علمی، اصولا بحث های مختلفی همچون؛ شیوه های آموزش، مراکز و کانونهای تعلیمو تربیت، مواد درسی مورد تعلیم در این مراکز و حتی دیدگاه های نظریه پردازان عرصه تعلیم و تربیت و ... باید در نظرگرفته شود. نگارنده این مقاله درصدد است با روشی توصیفی و تحلیلی به یک موضوع خاص یعنی بررسی وضعیت علمیشیعیان، صرفا در زمینه علوم غیر دینی و شناسایی و معرفی مراکز علمی( در محدوه زمان و مکان مورد بحث) و خدماتآنها بپردازد.

کلیدواژه ها:

ری ، آل بویه ، شیعیان ، علوم غیر دینی ، مراکز علمی