نقد مکتب برنامه ریزی استراتژیک بر اساس مبانی انسان شناختی

مدیران روشی ابداع کردند که برای کجایی و چرایی حرکت مؤسسه خود در آینده تصمیم گیری کنند و این روش رابرنامه ریزی استراتژیک نام نهادند. این مکتب مانند همه مکاتب علوم انسانی بر پیش فرض های انسان شناختی بنانهاده شده است و تنها یک کار تحلیلی می تواند این پیش فرضها را روشن کند. در برنامه ریزی استراتژیک سه پیشفرض اصلی شناسایی شد که به نظر می رسد نگاه ویژه این مکتب و واضعان آن را به انسان نشان می دهد. این سهپیش فرض اصلی تفکر اثبات گرایی، انتخاب عقلایی و نوعی سکولاریسم علمی را در بر می گیرد، که به نظر می رسددر تار و پود مفاهیم مکتب نهفته است. این مقاله سعی در پر رنگ کردن این مفاهیم و نقد آنها از دیدگاه انسانشناختی خواهد داشت

کلیدواژه ها:

مکتب برنامه ریزی استراتژیک ، مبانی انسان شناختی ، اثبات گرایی ، انتخاب عقلایی ، سکولاریسم