بررسی تاثیر آموزه های دینی در ایجاد محبت در بین دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزه های دینی درایجاد محبت دانش آموزان متوسطه ناحیه 2 اصفهان صورت گرفته است. روش پژوهش به کار گرفته شده توصیفی – پیمایشی و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه ناحیه اصفهان92 تشکیل داده اند، که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی تعداد 300 نفر به عنوان جامعه آماری - 2درسال تحصیلی 93انتخاب شدندکه ازاین تعداد 220 نفربه عنوان نمونه مورد بررسی قرارگرفته است . ابزار اندازه گیری یک پرسشنامه محققساخته با محوریت سنجش وبررسی میزان استفاده از آموزه های دینی و رابطه آن با ایجادمحبت با ضریب آلفا کرونباخ%95 ) بوده که طی یک فرایند علمی، با نظر متخصصین طراحی و نهایی گردید که روایی واعتبار آن به صورت علمی رسیدگی )شد.در این تحقیق از چهار روش مشاهده ،پرسش نامه ، مراجعه به کتابخانه ومطالعه وبررسی سایتهای معتبر علمی در مراحلمختلف استفاده شد. سپس پرسشنامه تهیه شده در بین نمونه مورد پژوهش توزیع گردید.برای تحلیل داده ها از آمارتوصیفیواستنباطی استفاده گردید. نتایج نشان میدهد که بین میزان استفاده ازآموزه های دینی و ایجادمحبت رابطه معناداری وجوددارد: استفاده ازآموزه های دینی به دلیل جذابیت هایی که برای دانش آموزان ایجادمی کند؛می تواند باعث ایجاد محبت گردد.مقاله حاضر به ارائه مطالب تحولات ناشی ازآموزه های دینی درایجادمحبت ؛ برقراری رابطه صمیمانه ،اخلاق نیک وبیان عواطفواحساسات قلبی توسط دانش آموزان به نتیجه گیری وپیشنهاد می پردازد

کلیدواژه ها:

آموزه های دینی ، محبت ، رابطه صمیمانه ، اخلاق نیک ، عواطف واحساسات قلبی