تاثیر روش تدریس مشارکتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس دینی و قرآن در مقایسه با روش تدریس سخنرانی (شهرستان بهبهان)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر روشهای فعال تدریس (مشارکتی) در مقایسه با روشهای تدریس سنتی(سخنرانی )است.نمونه آماری شامل 47 نفر دانش آموزان مقطع متوسطه اول سال سوم شهرستان بهبهان است که به روش نمونه گیریتصادفی خوشهای(چند مرحلهای) انتخاب شدند. از این تعداد 24 نفر گروه آزمایش و 23 نفر گروه گواه انتخاب شدند.پژوهش ازنوع مقایسه ای است و ابزار پژوهش دو امتحان دینی و قرآن می باشد . فرض تحقیق عبارت بود از اینکه روشتدریس مشارکتی در مقایسه با روش سخنرانی تاثیر بیشتری برعملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد. برای آزمودن فرضیهگروههای مستقل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که در درس دینی تفاوت معناداری در استفاده از دو t ها ازوجود داشت. بنابراین استفاده p<0/ روش تدریس یاد شده وجود ندارد. اما در درس قرآن تفاوت معناداری در سطح 05از روش تدریس مشارکتی برای این درس مفید است.

کلیدواژه ها:

تدریس ، روش تدریس ، روش تدریس فعال وغیر فعال ، عملکرد تحصیلی