بررسی آسیب های تربیت دینی در نظام آموزشی ایران

رسالت نظام آموزشی درهر جامعه، ایجاد تغییرات گوناگون در افراد به منظور توسعه انسانی و در نهایت توسعه اجتماعیاست. این تغییرات در سه زمینه مورد توجه صاحب نظران تعلیم وتربیت بوده است: تغییر در دانش، تغییر در نگرش و تغییر دربینش.در آموزش و پرورش اسلامی تاکید بر تغییر نگرش، بر دیگر تغییرات اولویت دارد. علت اینکه دوآیه از آیات قرآن وبسیاریازاحادیث تزکیه وتربیت بر تعلیم مقدم دانسته شده، از همین روست؛ زیرا تغییر در نگرش با جهان بینی و شخصیت انسان سروکار دارد.مسیله تربیت ، مهم ترین و دشوارترین مسیله مبتلا به انسان است؛ اما با همه این مشکلات، علت این عدم موفقیت را میتوان از دو دیدگاه درون سیستمی و برون سیستمی در نظام آموزشی بررسی کرد. عوامل برون سیستمی از قبیل خانواده، جامعه،تهاجم فرهنگی ... که در جای خود اهمیت خاصی دارد ، مورد بحث این پژوهش نیست؛ در این پژوهش عوامل درون سیستمیکه به نظام آموزشی و ساز وکار هایی آن مربوط می شود با عنوان آسیب شناسی تربیت دینی در نظام آموزشی مورد بحث وبررسی واقع شده است.مهم ترین هدف این تحقیق پرداختن به نوع نظام تربیت دینی حاکم بر آموزش وپرورش دینی کودکان و شناخت ومعرفیمهمترین آسیب های نظام تعلیم وتربیت دینی کشور است.از جمله سوالاتی که در این تحقیق مطرح می شود عبارت است از:

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، تربیت دینی ، نظام آموزشی ، آموزش وپرورش