بررسی الکتروشیمیایی اثر رنگهای آلی در طرح اختلاط پوزولانی، برروی خوردگی آرماتور فولادی در بتن

خوردگی آرماتورهای فولادی در بتن از مهمترین عوامل کاهش عمر مفید سازه های ساحلی به شمار می آید حفاظت کاتدی، پوشش دهی آرماتور و بتن، افزودنی های پوزولانی به بتن و استفاده از ممانعت کننده، از موثرترین روش های حفاظت به شمار می آیند. در این بررسی اثر پوششهای آلی و فلزی مانند اپوکسی پلی آمید، اپوکسی غنی از روی، آلکیدی و گالوانیزه گرم در طرح اختلاط با درصدهای بهینه خاکستر بادی Fly Ash (FA) و سیلیکا فوم( Silica Fum(MS به ترتیب 25% و 10% وزنی سیمان در الکترولیت حاوی 3.5%NaCl مورد بررسی قرار گرفت از آزمونهای طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (Electrochemical Impedance Spectroscopy (EIS) آزمون تسریح شده خوردگی در پتانسیل اعمالی V32 ، آزمون چسبندگی رنگ (Pull Off) و آزمون استحکام فشاری جهت بررسی خواص پوشش ها و طرح اختلاط بتن استفاده شد. نتایج نشان میدهد پوشش اپوکسی غنی از روی با ضخامت 230 میکرون بیشترین مقاومت به خوردگی را در طرح اختلاط بهینه بتن پوزولانی از خود نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

خودرگی ، مواد پزولانی ، بتن ، رنگهای آلی ، گالوانیزه