بررسی دقت روش های درونیابی در برآورد سطح ایستابی (مطالعه موردی: آبخوان دشت میانآب شوشتر)
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 413
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICDAN01_041
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1394
چکیده مقاله:
مدیریت منابع آب های زیرزمینی نیازمند بررسی عملکرد آبخوان در شرایط طبیعی می باشد. مؤثرترین روش برای برنامه ریزی بهتر بهره برداری از منابع آب زیرزمینی، شبیه سازی سطوح ایستابی می باشد. در این پژوهش درونیابی سطوح آب زیرزمینی طی سال آبی91-921 با در نظر گرفتن سه روش کریجینگ، توان دهی عکس فاصله واسپلین با استفاده از نرم افزار Arc GIS انجام شد. سپس میزان دقت هرکدام از روش های اعمال شده، تعیین شد. هم چنین جهت مقایسه مدل ها از مقادیر ریشه متوسط مربع خطا ( RMSE ) و میانگین خطای مطلق ( MAE ) استفاده شد. نتایج نشان داد بهترین روش میان یابی روش IDW3 با RMSE برابر3/43 متر و بدترین روش اسپلین حالت کششی با RMSE برابر 34/7 متر می باشد. نتایج به دست آمده از بررسی نقشه های پهنه بندی مکانی سطح آب زیرزمینی نشان دهنده این است که بخش های جنوبی دشت سطح آب زیرزمینی پایین می باشد و با پیشروی به سمت شمال دشت به تدریج سطح ایستابی افزایش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا حفیظی
دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد الباجی
استادیار گروه آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز
خاتون معتکف قمی
دانش آموخته آبیاری و زهکشی دانشگاه محقق اردبیلی
نیلوفر مقیمی
دانش آموخته آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :