بررسی اثرات دور آبیاری و اسید سالیسیلیک بر روی برخی صفات زراعی و فیزیولوژیک ارقام لوبیا سبز

به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک و دور آبیاری بر برخی صفات زراعی و فیزیولوژیک دو رقم لوبیا (اصلاح شده سان- ری و محلی جماران) در شهرستان دامغان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-91 اجرا شد. دور آبیاری در سه سطح D1[( دور ابیاری سه روز (شاهد) ] و(5روز) D3و (7روز) و اسید سالیسیلیک در دو سطح A1 (شاهد)، (200 پی پی ام)A2 استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تیمار رقم اصلاح شده به همراه محلول پاشی اسید با میانگین 85 / 12 سانتیمتر بیشترین ارتفاع گیاه را به خود اختصاص داده است. محلول پاشی اسید با 71 /22 درصد بیشترین غلظت پروتئین را به خود اختصاص داد. در اثرات متقابل رقم اصلاح شده با محلولپاشی با 64 / 2 گرم به ترتیب بیشترین وزن خشک برگ را داشت. بیشترین میزان قندهای محلول مربوط به رقم اصلاح شده برابر با 15 / 25 میلی گرم بر گرم وزن خشک گیاه بدست آمد و برای دور آبیاری نیز بیشترین میزان متعلق به دور آبیاری پنج روز با 47 / 42 میلی گرم بر گرم وزن خشک گیاه بود. تیمار محلول پاشی اسید با 27 / 2 گرم بیشترین وزن خشک ساقه را داشت. با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر میرسد استفاده از اسید سالیسیلیک در مناطقی که در معرض تنش خشکی هستند میتواند در جهت رشد و تولید گیاه مفید باشد و استفاده از رقم اصلاح شده نیز بالاترین میزان صفات مورد مطالعه را به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، ارقام محلی و اصلاح شده ، سالیسیلیک اسید ، پروتئین ، قندهای محلول