افزایش کیفیت در پایه های گرده افشان چغندرقند متحمل به خشکی

کمبود آب از عوامل مهم محدود کننده تولیدات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد. در این مناطق، کم آبیاری می تواند روش مناسب و مقرون به صرفه ای باشد. بنابراین معرفی ارقام متحمل به خشکی محصولات زراعی از جمله چغندرقند در این مناطقاز اولویت خاصی برخوردار است. ارقام هیبرید چغندرقند از ترکیب والد های مادری(نرعقیم) و پایه های پدری(گرده افشان) بدست می آیند.با شجره « پایا » این تحقیق به منظور افزایش صفات کیفی (درصد قند، درصد ضریب استحصال شکر) پایه پدری رقم متحمل معرفی شدهاجرا شد. بذر این فامیل در بهار سال 90 در قطعه سلکسیون کشت شد. آبیاری تا مرحله تنک و وجین بطور SBSI-DR I-HSF-14-P.35معمول انجام شد اما آبیاری های بعدی در شرایط تنش ملایم براساس حدود 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر صورت گرفت. در پاییزهمین سال از این ژنوتیپ حداقل 200 ریشه با فرم و شکل ظاهری مناسب انتخاب و از تک ریشه ها خمیر تهیه و تجزیه کیفی شدند سپس ازاین فامیل 50 ریشه با بیشترین در صد قند انتخاب ودر کرت ایزوله کشت و تلاقی داده شدند. در تیر ماه 91 بذر تک بوته ها بطور جداگانه برداشت شد و 50 فامیل جدید تهیه شد. در بهار سال 92 فامیل های جدید در منطقه کرج تحت شرایط تنش خشکی(بر اساس 200 میلیمتردر سه تکرار در قالب بلوک های کامل تصادفی ارزیابی شدند و درنتیجه پنج فامیل متحمل که از درصد قند (A تبخیر از طشتک کلاس بالایی برخوردار بودند به عنوان پایه پدری برای تهیه هیبرید متحمل به خشکی انتخاب شدند

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، فامیل نیمه خواهری ، خشکی