کاربرد تصمیم گیری چند معیار در زمینه توسعه کشاورزی ارگانیک و تأثیر آن بر روی کارآفرینی (مطالعه موردی: شهرستان جیرفت)

با توجه به اینکه مدل MCDM ارزش پولی و غیر پولی را محاسبه کرده و در اختیار تصمیم گیرندگان یعنی تولیدکننده، مصرف کننده، سیاست گذار گذاشته و آن ها بهتر می توانند در زمینه تولید محصولات ارگانیک تصمیم گیری کنند. بنابراین کارآفرینی در زمینه کشاورزی ارگانیک و توجیه اقتصادی آن به روش MCDM (تصمیم گیری چند معیار) که اثرات غیر بازاری از جمله اثرات اجتماعی (افزایش اشتغال) زیست محیطی (کاهش آلودگی آب، هوا، خاک) اثرات ارتقای کیفیت محصولات کشاورزی و سلامتی انسان در این مدل بررسی می شوند. نقش بسزایی در رشد اقتصادی محلی (روستایی) منطقه ای و ملی دارد. در تحقیق حاضر جهت انتخاب برترین شیوه تولید با توجه به شاخص های اقتصادی، زیست محیطی، بهداشتی و درمانی و اجتماعی، یکی از تکنیک های پر کاربرد MCDM به نام تحلیل سلسله مراتب و داده ها استفاده می شود. به طوری که نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که پولی به شیوه ارگانیک با اختصاص بیشترین وزن به خود، به عنوان بدترین شیوه تولید می باشد همچنین این شیوه تولید از طریق ایجاد یک شبکه به هم پیوسته از کسب و کارهای کوچک در زمینه: تولید کود - آفت کش و علف کش زیستی - دهکده ارگانیک - کارخانه های فرآوری و بسته بندی محصولات ارگانیک و در نهایت بازاریابی محصولات ارگانیک و توزیع آن باعث ایجاد فرصت های شغلی فراوانی می شود. درنتیجه تکنیک MCDM ابزار مناسبی جهت توسعه و پیشبرد تولید محصولات به شیوه ارگانیک و متعاقب با آن کاهش مسائل مربوط به سیستم بوکسیت، افزایش سطح اشتغال جامعه، توجه به امنیت غذایی، حفظ و ارتقای سلامت بشر می باشد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ارگانیک ، کارآفرینی ، تحمیل سلسله مراتبی AHP