ارتقا امنیت محیطی و کاهش جرایم شهری با بهره گیری از رویکرد (C.P.T.E.D ) در راستای دستیابی به محلات شهری پایدار

امروزه یکی از عوامل مؤثر در ارتقای امنیت شهری پیشگیری از جرایم و ناهنجاری ها و کج روی های اجتماعی است. علاوه بر تأثیر عوامل اجتماعی مانند فقر و بیکاری، ناهماهنگی اجتماعی در بروز جرایم و ناهنجاری های رفتاری، طرح و کالبد فیزیکی فضا، نقش بسیار تأثیرگذار در توسعه و پیشگیری از جرم و ناهنجاری برعهده دارد. رویکردهای جدید طراحی محیطی بر این است که از طریق ساختار کالبدی شهر و طراحی محیط های مصنوعی، از ارتکاب جرایم جلوگیری نماید که این امر از طریق کاهش پتانسیل طبیعی و کالبدی مناطق شهری در جرم خیزی کاهش امکان دهیم و وقوع جرم ممکن می شود. با توجه به نقش رویکرد C.P.T.E.D در کاهش جرایم در محیط های شهری، محلات شهری نیز به عنوان یک واحد فیزیکی یکی از تقسیمات کوچک شهری به شمار می آیند. که طبق مطالعات صورت پذیرفته شرایط و ویژگی های کیفی و عوامل فضایی و کالبدی آنها، در پیدایش رفتارهای آنومیک و ناهنجاری های اجتماعی، تأثیر مستقیمی خواهند داشت. از این رو در پژوهش حاضر شاخص های محیطی متمایز محلی امن و ناامن مورد بررسی قرار گرفتند.در این پژوهش از طرح نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده و تعداد 30 نفر از هر محله، به عنوان جامعه نمونه گزینش و انتخاب گردیدند. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه استفاده شده است که به طور حضوری در اختیار پاسخ گویان قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از روش های آمار توصیفی انجام گرفته است نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است، که هر یک از استراتژی های اساسی خود کرد، شامل نظارت، حق قلمرو گرایی، دسترسی جابجایی، ساختار، حمایت از فعالیت، مدیریت و نگهداری، در تبیین ویژگی های محیطی متمایزکننده به محلی امن و ناامن، نقشی اساسی ایفا می کنند. همچنین توسعه پایدار شهری و رویکرد C.P.T.E.D می تواند بیانگر یک همکار معنادار در راستای دستیابی مسیری ما پس از محیط زیست برای شهر باشد که در راستای شکل گیری جوامع شهری امن تر، زیست پذیر تر و پایدارتر به کار می رود.

کلیدواژه ها:

اC.P.T.E.D ، نظارت ، قلمرو گرایی ، محله پایدار ، جرایم شهری