مدلی برای شهروند الکترونیکی در سیستم آموزش الکترونیکی تطبیقی با کاربست اصول پداگوژی

امروزه همواره اصطلاح شهر الکترونیکی با واژه شهروند الکترونیکی همراه می شود. اما یکی از بحرانهای موجود در این حوزه آموزش کاربران می باشد. بدیهی است که امر آموزش شهروندان الکترونیکی نمی تواند به روش سنتی انجام شود و بنابراین در این میان فقدان آموزش الکترونیکی به کاربران احساس می شود. هدف از این تحقیق پیش رو، ارائه مدلی برای مدلسازی بهینه مولفه مدل شهروند الکترونیکی با توجه به اصول پداگوژی کاربران بوده است در مدل پیشنهادی با در نظر گرفتن دو دسته از ویژگیهای ورودی رفتارهای وروید شناختی / رفتارهای ورودی عاطفی از روش ترکیبی دولایه (کلیشه + جایگذاشت) برای مدلسازی سبک یادگیری و سطح دانش کاربر، بهره برده شد و سبب شد تا مدلسازی ، با توجه به سبک یادگیری و سطح دانش منحصر بفرد هر شهروند الکترونیکی انجام شده و مدل ارائه شده از هر کاربر در این سیستمها، به میزان قابل توجهی منطبق بر ویژگیهاه و خصوصیات شناختی و شخصیتی کاربر بوده و کاربست آن نیز بخوبی ویژگیها و سبک یادگیری کاربر را برای این سیستمها بازنمایی نماید.

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیکی ، سیستم آموزش الکترونیکی ، اصول پداگوژی ، انطباق ، مدل شهروند الکترونیکی