استفاده ازمتریکهای بوم شناسی سیمای سرزمین درفرآیند حفاظت مناطق حفاظت شده مطالعه موردی پارک ملی بوجاق

بوم شناسی سیمای سرزمین دیدگاهی نوین است که به اثرات متقابل الگوی فضایی روی فرایندهای بوم شناختی می پردازد اصول مهم سیمای سرزمین عبارتندازترکیب سیمای سرزمین ساختاروکارکرد و تغییر برای کمی نمودن ویژگیهای سیمای سرمزین و ارزیابی و مطالعه زیستگاه درمقیاس سیمای سرزمین ازمتریکهای سیمای سرزمین استفاده میشود که با کمی نمودن این ویژگیهای میتوان درتصمیم گیریهای مدیریتی به منظور حفاظت سریعتر و کم هزینه تر به نتیجه رسید دراین پژوهش سعی برآن است تا با استفاده ازاین متریک ها بتوان تصمیم گیریهای حفاظتی را درمحدوده یک منطقه ی حفاظت شده به انجام رسانید و مطالعات را دراین زمینه سهولت بخشید تا بتوان از داده های حاصل ازمتریکهای بوم شناسی سیمای سرمزین درکنار سایر عوامل زیست محیطی و اکولوژیکی برای تصمیم سازی و مدیریت یک منطقه تحت مدیریت بهره برد به این منظور پارک ملی بوجاق به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب گردید پارک ملی بوجاق دراستان گیلان با مساحت 3266/83 هکتار است و اولین پارک ملی خشکی ابی ایران است درابتدا با استفاده ازتصاویر ماهواره ای ازماهواره ی IRS ازمنطقه پارک ملی بوجاق براساس پوششهای سطحی کلاسه بندی توسط نرم افزار 4.8 ENVI انجام شد و سپس درنرم افزار 9.3 Arc GIS لکه های زیستگاهی جداسازی گردیدند و سپس درنرم افزار Patch analyst متریکهای بوم شناسی سیمای سرزمین مورد اندازه گیری قرارگرفت

کلیدواژه ها:

پارک ملی بوجاق ، بوم شناسی سیمای سرزمین ، متریک ها ، نرم افزار ، فرایند حفاظت