مطالعه جایگاه اصل احتیاط درحقوق بین الملل محیط زیست : تاملی دررویه قضایی بین المللی

اصل احتیاط یکی ازاصول مهم و بنیادین حقوق بین الملل محیط زیست می باشد این اصل دربرخی ازاسناد حقوقی زیست محیطی ازجمله منشور جهانی سازمان ملل درمورد طبیعت 1982 و اعلامیه ریو 1992 مورد شناسایی قرارگرفته است که درحقیقت به معنای اتخاذ تدابیر احتیاطی درمواقعی است که پیامد زیانبار یک فعالیت با قطعیت علمی همراه نباشد رعایت این اصل موجب تضمین حق نسلهای فعل یو آتی گردیده و درعین حال روند توسعه پایدار را نیز تسهیل می نماید با این حال نکته واضح و شناخته شده این است که محتوای این اصل به مانند برخی دیگر ازاصول حقوق محیط زیست بسیارمبهم است مهمترین مساله کاربرد عملی این اصل میب اشد و رویه قضایی بین المللی به عنوان نمونه ای عینی جایگاه این اصل را تاحدودی نمایان م یسازد انچه ازماطلعه رویه قضایی بین المللی به ویژه قضایای مطروحه نزددادگاه بین المللی حقوق دریاها و ارگان حل و فصل اختلافات سازمان جهانی تجارت حاصل میشود این است که دادگاه ها به بررسی ماهیت حقوقی این اصل درحقوق بین الملل نپرداخته اند و بطور کلی دیدگاه آنها درمورد اصل احتیای نامشخص و غیرقاطعانه بوده است و این امرسبب شده تا جایگاه این اصل نزددولت ها یکسان نباشد و دولت ها بسته به مورد و با توجه به منافع خود این اصل را تعبیر و تفسیر نمایند.

کلیدواژه ها:

اصل احتیاط ، حقوق بین الملل محیط زیست ، رویه قضایی بین المللی