بررسی عملکرد سیستم میراگر تنظیم شده جرمی TMD، جهت ارزیابی نسبت میرایی میراگر

امروزه استفاده از میراگرها به منظور جلوگیری از نوسانات سازه های مهندسی عمران در مقابل زلزله، بسیار مرسوم گردیده است. اینمیراگرها را میتوان به انواع میراگرهای سیال هماهنگ شده، ویسکوالاستیک، دورانی، جرمی تنظیم شده (TMD)، فلزی تسلیمی(TTD)، مایع لزج، اتصالات اصطکاکی، میراگر پال و ... تقسیم کرد. هدف اصلی در این مقاله، به دست آوردن بهترین نسبت میراییدر میراگر جرمی تنظیم شده، به منظور کاهش پاسخ ساختمان های بلند تحت اثر نیروی افقی زلزله است. از آنجایی که نرم افزارمتلب، یک محیط نرم افزاری برای انجام محاسبات عددی و یک زبان برنامه نویسی نسل چهارم است، لذا با توجه به بیان روابط اینپژوهش در قالب ماتریس، نرم افزار متلب به عنوان گزینه بهتر جهت برنامه نویسی انتخاب شده است. پس از معرفی انواع میراگرهابه بررسی و مقایسه موردی بین میراگرها و جداگرهایی که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند در مدل های هندسی مختلفپرداخته شده است. پس از آن و با تمرکز بر میراگرهای جرمی تنظیم شده پارامتر نسبت میرایی میراگر، مورد بررسی قرار گرفت. ازاین رو سازه هایی با تعداد طبقات 5 ، 10 ، 15 ، 20 ، 25 ، 30 ، 35 و 40 طبقه تحت دو نوع زلزله میدان دور و میدان نزدیک مدلسازی شد و به منظور شناسایی بهترین نسبت میرایی میراگر، انواع میرایی های مختلف از حداقل نسبت میرایی تا نسبت میرایی20% برای میراگر جرمی در نظر گرفته شد. در ادامه نتایج جابجایی بام به منظور کاهش درز انقطاع بررسی گردید و در نهایتبهترین نسبت میرایی میراگر با توجه به تعداد طبقات سازه، نوع زلزله و هدف طراحی، شناسایی و مطرح شد. نتایج بدست آمدهنشان داد که انتخاب یک نسبت میرایی به عنوان نسبت میرایی بهینه، برای تمامی سازه ها نمی تواند مناسب باشد چرا که مقدار آنبا توجه به تعداد طبقات، نوع زلزله و هدف طراحی میراگر، که می تواند براساس جابجایی بیشینه و یا شتاب باشد متفاوت خواهد بود.

کلیدواژه ها:

میراگر ، TMD ، زلزله ، میرایی