بررسی تاثیر جداگرهای لرزهای بر رفتار مخازن بتنی هوایی ذخیره ی مایعات در حوزه ی نزدیک گسل

طراحی، ساخت و نگهداری مخازنی که برای ذخیره سازی آب مورد استفاده قرار می گیرد با توجه به رشد فزاینددهی جمعیدت وتوسعه ی شهرها از اهمیت بسزایی برخوردار است. به دلیل فقدان ضوابط و معیارهای طرح و محاسبه، ساخت این مخازن ازوضعیت مطلوبی برخوردار نمی باشد و رفتار این نوع سازه ها در برابر تحریکات زلزله بعضا کامل نبوده و خطرآفرین می باشد.نگرشی اجمالی به نحوه ی طراحی، محاسبات و روش های اجرایی مخازن بتنی آب مشخص می سازد که باید در جهتبهینه سازی و هماهنگ نمودن طرح و اجرای این گونه سازه ها تلاش بیشتری به عمل آید. در این تحقیق به بررسی اثرجداسازهای لرزه ای بر روی مخازن هوایی ذخیره ی مایعات پرداخته شده است. در این راستا ابتدا مقدمده ای بر مبانی مخازنذخیره ی مایعات ارایه گردیده و پس ازآن 4 مدل عددی در نرم افزار SAP 2000 توسعه داده شده است. همچنین برای بررسیاثربخشی جداسازهای لرزه ای بر رفتار مخازن هوایی ذخیره ی مایعات از تحلیل های دینامیکی تاریخچه ی زمانی خطی استفادهشد. در تمامی سازه های موردبررسی در این تحقیق مشاهده می گردد که میزان دوره ی تناوب ارتعاشی سازه ی با جداساز، ازدوره ی تناوب ارتعاشی سازه ی بدون جداساز بیشتر بوده که این پدیده باعث کاهش پاسخ سازه و درنتیجه نیروی تولید شده دراعضا در اثر زمین لرزه می باشد. با دقت در تغییر مکان های سه نقطه ی ابتدا و انتهای ستون و انتهای مخزن، ملاحظه می شود کهاکثرا تغییر مکان نسبت به پای ستون در حالت با جداساز کمتر از حالت بدون جداساز است. می توان استنباط نمود که باکاهش این مقدار آسیب کمتری به ستون های سازه خواهد رسید زیرا تغییر مکان نسبی یکی از دلایل آسیب وارد شدن درالمان های سازه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

مخازن ذخیره مایع ، تالیل دینامیکی تاریخچه زمانی خطی ، دوره تناوب