مقاومت بحرانی قوس خطا برای رله های دیستانس با مشخصه مهو

رله های دیستانس به طور گسترده ای در سیستم های حفاظتی خطوط انتقال نیرو استفاده می شوند . این رله ها در درجه نخست به عنوان حفاظت اصلی و در درجه بعد به عنوان حفاظت پشتیبان به کار گرفته می شوند. رله های دیستانس از مشخصه های مختلفی جهت ناحیه عملکردی خود استفاده می کنند، یکی از متداول ترین این مشخصه ها، مشخصه مهو می باشد. یکی از عواملی که همواره باعث اشتباه در عملکرد رله دیستانس می شود، وجود مقاومت قوس خطا در حلقه خطای تکفاز به زمین می باشد. در مورد این مقاومت دو مسئله وجود دارند. اول آنکه اندازه این مقاومت از دید سیستم حفاظتی نامشخص می باشد. مورد دوم آنکه در صورت مشخص بودن این مقاومت، در نقطه رله گذاری این مقاومت مشاهده نخواهد شد. در نقطه رله گذاری در اثر حضور این مقاومت در حلقه خطا امپدانسی مشاهده خواهد شد ، که ممکن است که اهمی خالص نباشد . این تغییر امپدانس ظاهری از دیدگاه سیستم حفاظتی به عوامل ساختاری و بهره برداری شبکه قدرت وابسته می باشند. در این مقاله مقاومت قوس خطای بحرانی، که مقاومتی است که مرز میان عملکرد صحیح و نادرست را مشخص می کند، ارائه شده است. در اینجا ابتدا روابط مورد نیاز برای به دست آوردن این مقاومت ارائه شده اند. در ادامه منحنی مقاومت قوس خطای بحرانی عنوان شده است. در این مقاله جهت ملموس تر شدن مطالب عنوان شده از یک سیستم عملی استفاده شده است. با استفاده از این سیستم، نحوه تغییرات منحنی مقاومت قوس بحرانی به ازای تغییرات حاصل شده در شرایط سیستم قدرت بررسی شده اند.

کلیدواژه ها:

حفاظت دیستانس ، مقاومت قوس خطای بحرانی ، امپدانس ظاهری ، مشخصه مهو