تاثیر تعداد زیرکانالها و طول بسته در کارایی کانال کنترل مشترک شبکههای رادیوی شناختی

اشباع کانال کنترل مشترک شبکه های رادیوی شناختی در اثر مراجعه زیاد کاربران، یکی از مهمترین مسائل مربوط به آن است. با تقسیم کانال کنترل مشترک به تعدادی زیر کانال، و تقسیم ترافیک کاربران برروی آن زیرکانالها، گذردهی شبکه در حالت اشباع افزایش می- یابد. در این مقاله با ارائه روشی تعداد کانالهای مناسب برای کانالسازی یا به عبارتی عدد کانالسازی بهینه محاسبه شده است. بر طبق این عدد، کمترین تاخیر ارسال بسته در حالت اشباع شبکه حاصل خواهد شد. در قسمت نهایی این مقاله تاثیر طول بسته در کارایی کانال کنترل مشترک شبکه های رادیوی شناختی مورد بررسی قرار گرفته شده است

کلیدواژه ها:

دسترسی طیفی پویا ، شبکه های رادیوی شناختی ، کانال کنترل مشترک ، کنترل دسترسی به واسط ، مدیریت طیف