بررسی تاثیر ترکیب توپولوژی ها بر کاهش تاخیر شبکه روی تراشه

در شبکه روی تراشه توپولوژی یکی از مهم ترین اجزای طراحی است که عملکرد و توان مصرف را تعیین می کند. ساختار ماتریسی مسیریاب ها که به عنوان توپولوژی مش شناخته می شود، یکی از مشهورترین توپولوژی های شبکه روی تراشه، برای بسیاری از تحقیقات است و به کارگیری آن به طور عمده موجب مصرف توان بالا در طراحی می شود. با این حال، بسیاری از تحقیقات نشان می دهد شبکه روی تراشه، به ندرت تحت بار سنگین و ترافیک بالا، عملیات انجام می دهد و این تاخیر در عمل بسیار حایز اهمیت است که می توان با ترکیب با توپولوژی های دیگر بهبود یابد. این مقاله تاثیر ترکیب توپولوژی ها بر کاهش تاخیر شبکه روی تراشه را مورد بررسی قرار می دهد. ترکیب توپولوژی های مختلف و یا چند سطحی کردن یک نوع توپولوژی با رسانه های انتقال مختلف و پهنای باند متفاوت منجر به معماری کارآمد و بهینه می شود. البته بسیار ضروری است که ترکیب توپولوژی ها با دقت و در راستای بهبود هر کدام از توپولوژی ها و رفع معایب آنها شود. ترکیب توپولوژی ها بدون در نظر گرفتن مشخصات برنامه های کاربردی و نیازهای شبکه موجب ناکارآمدی و افت کارایی طرح می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه روی تراشه ، ناهمگنی ، توپولوژی