مقایسه روش های تبدیل فوریه سریع (FFT) Radix-4,Radix-2و Split-radix و شبیه سازی الگوریتم آنها جهت پیاده سازی روی FPGA

یکی از کاربردهای پایه تبدیل فوریه سریع، پردازش سیگنال و تصویر است که نیازمند توان محاسباتی بالا و همچنین توانایی آزمایش با الگوریتم دارد، جهت افزایش این توان محاسباتی از الگوریتمی به نام تبدیل فوریه سریع (FFT) استفاده شده است. بیشتر استفاده کنندگان سعی به تطبیق بین سرعت بالا و توان کم در الگوریتم های استفاده شده دارند، به همین دلیل در این مقاله توان، فرکانس و سطح تراشه استفاده شده سه روش الگوریتم های Radix-4, Radix2 و Split-radix با هم مقایسه شده است، بطور که توان مصرفی و سطح تراشه استفاده شده روش Split-radix از روش Radix-4 و Radix-2 کمتر است. ولی فرکانس کاری روش Split-radix از روش Radix-4 و Radix-2 بیشتر است. لذا با توجه به نتایج این تحقیق می توان گفت که روش Split-radix سرعت بالا و توان مصرفی کمتری دارد و جهت پیاده سازی روی FPGA مناسب تر است. قابل ذکر است که برنامه الگوریتم های بالا بوسیله زبان برنامه نویسی توصیف سخت افزاری VHDL نوشته شده است، بطوری که با استفاده از نرم افزار ISE متعلق به شرکت Xilinx، قابلیت پیاده سازی بر روی FPGA نوع xa3s1500 و مدل های بالاتر را دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

توان ، فرکانس ، سطح تراشه ، Split-radix ، Radix-4 ، Radix-2