اخلاق مهندسی و توسعه پایدار

در طول تاریخ، مهندسان با استفاده از کشفیات و بافته های علمی و با تکیه بر ابتکار و خلاقیت، مشکلات متعددی در زمینه های مختلف مانند سلامت، بهداشت و درمان، آموزش، کشاورزی، مسکن، حمل و نقل و غیره را حل کرده و رفاه بیشتری برای نوع بشر به ارمغان آورده اند. اما در سوی دیگر این سکه، جنگ های افزارهای بسیاری توسط همین افراد تولید شده تا در کشتار و نابودی انسان های بی گناه به جنگ افروزان کمک کند. در کنار دو مورد فوق، الودگی محیط زیست و اتلاف منابع طبیعی نیز جزء لاینفک فعالیت های مهندسی بوده است. از دیدگاه بسیاری از محققان و صاحب نظران، پایبند بودن به اخلاق مهندسی تنها راه موجود برای جهت دهی مثبت به توانایی های مهندسان و سوق دادن آنها به سمت ایجاد رفاه و آسایش بیشتر برای نسل بشر می باشد. همچنین برخورداری از اخلاق مهندسی می تواند متضمن آرامش خاطر، رضایت باطن و در نهایت شادی بیشتر مهندسان باشد که هدف غایی زندگی نوع بشر است. در این مقاله به تبیین جنبه های مختلف اخلاق مهندسی پرداخته و سعی کرده ایم هر یک از این جنبه ها و میزان ارتباط آنها با برآورد سازی اهداف متعالی انسانی مهندسان و در نهایت تأثیر آنها بر توسعه پایدار و فراهم سازی محیطی آرام و مناسب برای زندگی انسانها را مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

اخلاق مهندسی ، توسعه پایدار ، شادی و نشاط