بررسی قابلیت تراشه شدن و ارتباط آن با ویژگی های مهندسی توده های سنگی (مطالعه موردی : تونل انتقال آب گلاب)

در بسیاری از موارد روشها و تکنیکیهای حفاری در سنگها متفاوت از خاکهاست. به طور کلی روشهای حفاری را می توان به سه نوع کندن تراشه کردن و آتشکاری تقسیم نمود. در این پژوهش ابتدا ویپگی های مهندسی توده های سنگی مسیر قطعه اول تونل انتقال آب گلاب (ابتدای خط انتقال آب از زاینده رود به کاشان)تعیین گردیده است. سپس این توده های سنگی بر اساس رده بندی قابلیت تراشه شدن (TRR) نیز طبقه بندی گردیده اند. با توجه به اینکه در رده بندی TRR، به انجام آزمایش های پر هزینه تعیین سرعت انکساری امواج در توده سنگ نیاز است، ارتباط بین ویژگی های مهندسی توده سنگ و قابلیت تراشه شدن بررسی شده تا بتوان بهترین ارتباط را شناخته و قابلیت تراشه شدن را تنها با داشتن یکی از پارامترهای مهندسی تخمین زد. علاوه بر آن می توان مقدار انرژی مورد نیاز ماشین حفاری (TBM) را تخمین زده و نوع ماشین حفاری را نیز پیشنهاد کرد. بر همین اساس نتایج مطالعات انجام شده با روش مذکور نشان می دهد که انرژی ماشین حفاری مورد نیاز جهت حفر تونل مورد مطالعه نباید کمتر از 575 کیلووات باشد، تا بتوان از آن جهت تراشه کردن توده های سنگی کل مسیر استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

قابلیت تراشه شدن ، ویژگی های مهندسی توده سنگ ، تونل آب گلاب