برآورد دبی و سطح سیلاب های بزرگ با استفاده از هیدرولوژی پالئوسیلاب (مطالعه موردی : سیلاب بزرگ سال 1365 دررودخانه قره آغاج استان فارس)

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,135

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICEHH02_319

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1393

چکیده مقاله:

هیدرولوژی پالئوسیلاب به عنوان شاخه ای از ژئومورفولوژی رودخانه ای و مبتنی بر ژئومورفولوژی تاریخی به مطالعه سیلاب های قدیمی که به وسیله ایستگاه های دبی سنجی با مشاهدات مستقیم انسان ثبت نشده اند می پردازد . در تاریخ 1365/9/6 سیلاب بزرگی در رودخانه قره آغاج رخ داد که بر اساس مشاهدات افراد بومی مشابه آنرا قبلا ندیده بودند. این سیلاب ایستگاه هیدرومتری حوضه یعنی ایستگاه تنگ کارزین را ویران کرد و از این رو دبی سیلاب به وسیله سازمان های مسئول بطور غیر مستقیم 6409 متر مکعب بر ثانیه تخمین زده شد. خوشبختانه این سیلاب باعث برجای گذاشتن رسوبات آب راکد در دهانه یکی از آبراهه های فرعی شده و لذا هدف این مقاله برآورد دقیق سطح و حجم سیلاب سال 1365 با استناد به این شاخص مهم دیرینه تراز است. جهت مطالعه رسوبات پس از شناسایی سایت (به کمک افراد محلی) در اثنای عملیات میدانی نمونه های لازمجمع آوری و خصوصیات ژئومورفولوژی بستر رود با دوربین نقشه برداری دقیق ثبت گردید.سپس در سایت نمونه دبی سیلاب بزرگ سال 1365 با استفاده از فرمول های رایج مدل سازی شد. نتایج نشان داد که دبی اوج سیلاب مذکور 11000 متر مکعب بر ثانیه و ارتفاع سیلاب 19 متر بوده است. این نتایج که با محاسبات قبلی اختلاف چشمگیری را نشان می دهد مستند بوده و از اطمینان بالاتری برخوردار است. نتیجه جالب توجه دیگر آنکه با توجه به چینه های رسوبی آب راکد قدیمی تر در محل سایت می توان اذعان نمود که این سیلاب می تواند به عنوان بزرگترین سیلاب محتمل در رودخانه مورد مطالعه در نطر گرفته شود.

نویسندگان

سیدرضا حسین زاده

دانشیار ژئومورفولوژی دانشگاه فردوسی مشهد

قاسمعلی مقتدری

استادیار اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، دانشگاه پیام نور

محمد خانه باد

استادیار زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد

محمد روان بخش

دانشجوی کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه فردوسی مشهد