بررسی تاثیر انتخاب رله بر تاخیر انتها به انتها در شبکه های مخابرات مشارکتی آکوستیکی زیر آب

به دلیل تلفات زیاد امواج رادیویی در زیر آب، امروزه مخابرات آکوستیکی زیر آب به دلیل تلفات کمتر یکی از مناسب ترین روش های ارتباطی در محیط زیر آب می باشد. مخابرات آکوستیکی زیر آب دارای کاربردهای فراوانی مانند ارتباط شناورها با یکدیگر، ارتباط غواص ها، پایش محیط، شبکه سنسورهای زیرآب و اکتشافات زیر دریا می باشد. از جمله خصوصیات مخابرات زیر آب می توان به بالا بودن تاخیر انتها به انتها اشاره کرد. که دلیل آن پایین بودن سرعت صوت در مخابرات زیر آب می باشد. با استفاده از روش مشارکتی می توان تاخیر انتها به انتها را کم نموده و بروندهی را افزایش داد. در مقاله، روشی ارائه می دهیم که تاخیر انتها به انتها را کاهش داده و بروندهی شبکه را افزایش می دهد. از ویژگی های این روش این است که با افزایش تعداد رله ها میزان کاهش خطا بر افزایش خطای ناشی از فاصله غلبه نموده و در نتیجه بروندهی افزایش پیدا کرده و تاخیر انتها به انتها نیز کاهش می یابد. شبیه سازی های کامپیوتری نشان می دهد که روش پیشنهادی با افزایش تعداد رله ها می تواند تاخیر انتها به انتهای کمی داشته باشد

کلیدواژه ها:

مخابرات آکوستیکی زیر آب ، شبکه سنسورها ، شبکه ی مشارکتی ، تاخیر انتها به انتها ، بروندهی