تعیین ظرفیت و مکان بهینه منابع تولید پراکنده با در نظر گرفتن تلفات انتقال

منابع تولید پراکنده DG به عنوان منبع تولید توان در سطح پایین (از چند kW تا 10 MW) تعریف شده و معمولاً در نزدیکی مراکز بار قرار داده می شود. توربین گاز، پیل سوختی، سلول خورشیدی، توربین بادی و میکروتوربین نمونه هایی از تکنولوژی های عملی DG می باشد. در مقایسه با منابع تولید متداول فسیلی و هسته ای، توان DG تأثیرات زیست محیطی کمتری داشته و امکان تولید اقتصادی توان را فراهم می کند. در مقابل این مزایا، معایبی نیز برای منابع پراکنده شمرده اند که مشکلات پایداری، حفاظت پیچیده و هزینه نصب و نگهداری از این دسته می باشند. هدف پیدا کردن نوع، ابعاد، موقعیت و ساختار DG با در نظر گرفتن محدودیت های شبکه و مسائل اقتصادی می باشد. با استفاده از روش های بهینه سازی، مکان بهینه DG انتخاب شده و هزینه ها کاهش یافته و محدودیت های فنی رضایت بخش خواهد بود. در این مقاله یک روش جدید برای مسئله بهینه سازی برای کاهش تلفات توان با مکان یابی بهینه DG با استفاده از الگوریتم ژنتیک (Genetic Algorithms) در شبکه توزیع شعاعی در نظر گرفته شده است. متغیرهای فنی مانند بهبود ولتاژ، کاهش مشکلات مربوط به کاهش ولتاژ، کاهش هارمونیک، کاهش هزینه مربوط به نصب واحد در مکا ن یابی DG لحاظ شده است. در این مقاله تعیین ظرفیت و مکان بهینه منابع تولید پراکنده با هدف کاهش تلفات خطوط، بهبود پروفیل ولتاژ و افزایش ظرفیت خط انتقال در یک شبکه 30 باسه استاندارد IEEE بررسی شده است و تفاوت پخش بار در حالت بدون DG و با DG در توان ها و باس های مختلف، در نظر گرفته شده و بهترین حالت مکان یابی برای نصب DG بدست آمده است. وجه تمایز این تحقیق توجه همزمان به چهار عامل ظرفیت و موقعیت منبع تولید پراکنده، استفاده از پخش بار اقتصادی در شبکه و استفاده از الگوریتم بهینه سازی برای بدست آوردن جواب بهینه می باشد.

کلیدواژه ها:

منابع تولید پراکنده ، تلفات خط انتقال ، مکان یابی بهینه ، پروفیل ولتاژ ، الگوریتم ژنتیک