ارائه یک شیوه کارآمد مشارکتی در سیستم های مخابرات مشارکتی چند پرشی و محاسبه احتمال قطع آن

یکی از توپولوژی های پرکاربرد در سیستم های مخابرات مشارکتی، توپولوژی چندپرشی می-باشد. در این حالت، داده از منبع ارسال شده و با گذر از چندین رله واسط به مقصد می رسد. در مدل های متداول انتقال چند پرشی که داده ها تنها از یک پرش به پرش دیگر منتقل می-گردند امکان افزایش ناحیه ی پوششی وجود دارد، اما تنها یک درجه دایورسیتی حاصل می شود. به این معنا که اگر یکی از پرش ها از کیفیت مطلوب برخودار نباشد کیفیت کلی انتقال تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. از این رو در این مقاله، مدلی در نظر گرفته می شود که در آن علاوه بر انتقال از طریق چند پرش متوالی در رله ها، ارسال مستقیم از منبع به مقصد نیز وجود داشته باشد. با این رویکرد می توان به افزایش ناحیه پوششی شبکه های بدون سیم پرداخت ضمن این که هنوز امکان افرایش درجه دایورسیتی و بهبود کیفیت لینک وجود دارد. همچنین باتکیه بر روش انتخاب رله، شیوه ای مناسب جهت افزایش قابلیت اطمینان و حفظ بازدهی طیفی ارائه شده و بر اساس آن احتمال قطع نسبت سیگنال به نویز لحظه ای به صورت تحلیلی محاسبه شده است. افزون بر این، به منظور نیل به عملکرد بهینه تر سیستم، رویکرد تخصیص توان مورد توجه قرار گرفته است. در نهایت، به منظور تصدیق تحلیل ها و نیز بررسی عملکرد سیستم، شبیه سازی های لازم صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

مخابرات مشارکتی(Cooperative Communication) ، رله کردن چند پرشی (Multihop Relaying) ، انتخاب رله (Relay Selection)