افزایش کیفیت تصاویر حاصل از سیستم های تصویر برداری ماموگرافی و کاهش دز بیمار با استفاده از یک الگوریتم نوین مونت کارلویی

در ماموگرافی عمده ترین عامل کاهش کیفیت تصویر، پرتوهای پراکنده می باشند. بزرگنمایی، به عنوان یکی از مفیدترین روش ها در ماموگرافی، با افزایش فاصله ی میان پستان تا سیستم آشکارساز معرفی می شود.با شبیه سازی یک سیستم ماموگرافی توسط کد ارتقاء یافته مونت کارلو MCNPX 2.7 و با استفاده از انتگرال گیری کامل انرژی و استفاده از تکنیک فایل فضای فاز، کمی سازی پرتوهای پراکنده به اولیه برای فانتوم پستان با ضخامت ها و ولتاژهای متفاوت تیوب اشعه ایکس، محاسبه شده است. تخمین آسیب حاصل از تابش اشعه ایکس بر بافت سینه، با محاسبه دز غدهای (MGDn) انجام شده است. نتایج نشان دادند که با تغییر بزرگنمایی از 1/1 تا 2، برای پستان با ضخامتهای 2، 5 و 8 سانتیمتری، به ترتیب باعث کاهش 90/4 و 83/75 و 75/28 درصدی در پرتوهای پراکنده و کاهش 8/53 و 10/76و 11/78در MGDn شده است. بنابراین در مطالعه حاضر نشان داده شد؛ با استفاده از این تکنیک، علاوه بر MGDn کمتر، بدلیل بهبود در تباین تصاویر حاصله، تشخیص بهتر سرطان و در پی آن درمان موفق تری صورت میپذیرد.

کلیدواژه ها:

تشخیص سرطان پستان ، تباین تصاویر ، ماموگرافی بزرگنمایی ، دز غده ای ، پرتوهای پراکنده ، فایل فضای فاز ، کد مونت کارلو MCNPX