مطالعه و بررسی اثر واحدهای خورشیدی و بادی بر طراحی یک سیستم بهینه چندشارژری

در چند سال اخیر روند استفاده از واحدهای خورشیدی و بادی روز به روز در حال افزایش بوده است و میزان استفاده از این واحدها روز به روز در حال گسترش میباشد. از طرف دیگر، ماشینهای الکتریکی قابل اتصال به شبکه نیز با پیشرفت تکنولوژی ساخت آنها، به سرعت در حل گسترش بوده و استفاده از آن ها در شبکه قدرت سبب خواهد شد که تغییراتی در نحوه بهرهبرداری سیست به وجود آید. از این رو لازم است که مطالعاتی در زمینه نحوه بهره برداری از آنها و هماهنگی شان با واحدهای بادی و خورشیدی انجام گیرد. در این مقاله یک استراتژی بهینه برای بهرهبرداری از سیستم شارژ ماشین الکتریکی قابل اتصال به شبکه ( PEV ) در حالت متصل به شبکه با استفاده از منابع تولیدپراکنده تجدیدپذیر و سیستم ذخیرهساز ارایه شده است. در این مقاله، اثر تابش نور خورشید و وزش باد بر طراحی سیستم بهینه مورد مطالعه قرار گرفته است. تابع هدف هزینه کل کنونی (هزینه چرخه عمر سیستم وهزینه تلفات) می باشد. مطالعه موردی در دو حالت تک شارژر و چند شارژر و دو پارکینگ عمومی در منطقهای در کرمانشاه انجام شده است. برای بهینه سازی مطالعه حاضر از نرم افزار MATLAB و الگوریتم فراابتکاری ژنتیک استفاده میشود. نتایج نشان میدهد زمانی که از مدل تصادفی برای خروجی سیستم فتوولتاییک استفاده می شود مشابه حالت قبل طراحی بهینه برای داشتن حداقل هزینه، احتیاج به یک سیستم فتوولتاییک اما با اندازه کمتر از قبل دارد.

کلیدواژه ها:

ماشین الکتریکی قابل اتصال به شبکه ، واحد خورشیدی ، واحد بادی ، سیستم ذخیره ساز