تحلیل نقش ابعاد مدیریت استعداد بر نگهداشت منابع انسانی

پژوهش حاضر در صدد بررسی و تحلیل رابطه میان مدیریت استعداد با حفظ و نگهداشت کارکنان می باشد. این پژوهش با توجه به نحوه گردآوری داده ها در زمره تحقیقات توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری، کلیه کارکنان موسسات فرهنگی – هنری شهرستان تهران می باشد که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 205 نفر انتخاب شدند. داده ها و اطلاعات مورد نیاز توسط پرسشنامه ای مشتمل بر دو پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی 2007 ) و پرسشنامه حفظ و نگهداشت کارکنان (محمودزاده و همکاران، 1392 ) گردآوری شده است. روایی پرسشنامه به روش روایی صوری و بر اساس نظر خبرگان و اساتید دانشگاهی تایید شد و پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرونباخ مورد سنجش و تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی تایید و ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون ساده استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داده که میان مدیریت استعداد و ابعاد آن به غیر از (بعد شناسایی و تفکیک کارکنان مستعد) با حفظ و نگهداشت کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. این بدین معنی است که با سرمایه گذاری جهت مدیریت استعداد کارکنان میتوان انتظار داشت که حفظ و ماندگاری کارکنان در سازمان بیشتر خواهد بود.