تاثیر بهبود تعاملپذیری سازمانی در معماری سرویسگرا مبتنی بر یکپارچگی

معماری سرویسگرا و ارتباط آن با سازمانها، کسب و کار و سایر فرایندها از موضوعات پرطرفداری بوده که در سالهای اخیر به آن پرداخته شده و مقالات بسیاری در پژوهش حوزههای مختلف مرتبط با معماری سرویسگرا و تاثیر آن بر کارایی، روند و سایر قابلیتهای مورد نیاز مخاطبان منتشر شده است. معماری سرویسگرای سازمانی جهت دستیابی به اهداف سازمان نیاز به یکپارچگی و تعامل دارد امارسیدن به این دو امر مهم با توجه به چالشهای پیش روی آنها دشوار است. عواملی همچون پروتکلها و فناوریها، وسعت جغرافیایی مرزهای سازمانها، ناهمگن بودن و قدیمی بودن سیستمها مسیرهایاستقرار تعاملات درون و برون سازمانی را با مشکل مواجه میکند. تعامل پذیری می تواند با استفاده از به اشتراک گذاری اطلاعات، ارتباطی میان سیستم ها، اطلاعات و فرایندهای کاری در داخل یا بین سازمانهابرقرار و بدین ترتیب خدماتی با چارچوبی مشخص، کیفیت بهتر، زمان کمتر و هزینه مالی و انسانی پایینتر ارائه نماید. در این مقاله به بررسی معماری سرویسگرای سازمانی و عوامل موثر بر یکپارچگی و تعاملات درون و برون سازمانی به عنوان یکی از مهمترین موضوعات مورد نیاز در سازمانها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سرویسگرا ، سیستمهای قدیمی ، یکپارچگی ، تعاملپذیری ، سازمان