پروتکل کنترل دسترسی رسانه و مسیریابی جهتدار برای شبکههای موردی با استفاده ازآنتنهای جهتدار

شبکه موردی معمولا در محیطهای نظامی و اضطراری بهکار گرفته شده است. در دههی گذشته پروتکلهای کنترل دسترسی رسانه و مسیریابی بهکار گرفته شده بود، ولی این پروتکلها برای شبکههایی که از آنتنهای همه جهته استفادهمیکردند، استفاده میشد. با پیشرفت سریع تکنولوژی آنتن، آنتنهای جهت دار پیشنهاد شد تا عملکرد شبکه و مسیریابی را در شبکه موردی بهبود بخشد. از آنتنهای جهت دار در مسیریابی واکنشی استفاده شده است. هدف اصلی آن کمینه کردن سربار مسیریابی با استفاده هوشمندانه از اجزای آنتنهای جهت دار برای انتشار اطلاعات مسیریابی بوده است. نتایج تحقیقات نشان میدهد استفاده از این نوع آنتنها در مقایسه با آنتنهای همه جهته بهتر بوده و سربار کمتری تولید مینماید. تاثیر گستره انتقال مختلف آنتنهای جهت دار مورد بررسی قرار میگیرد، همچنین از مدل کنترل دسترسی رسانه مناسب استفاده و پروتکل کنترل دسترسی رسانه جهت دار با پرتو متغیرi را برای این مساله طراحی و پیاده سازی میشود. در ضمن، الگوریتمهای مسیریابی چندمسیری بر اساس الگوریتم مسیریابی پویای منبع پیشنهاد شده و کارآیی چندین الگوریتم مسیریابی چند مسیری برای شبکههای موردی با هم مقایسه شدهاند. عملکرد آنتنهای جهتدار نسبت به آنتنهای همهسو در دو زمینه سیار و ثابت، و وقتی که شرایط کانال در بدترین حالت، دارای تحرک زیاد و سریع باشد بهتر است.

کلیدواژه ها:

آنتنهای جهت دار ، مسیریابی پویای منبع جهت دار ، شبکههای موردی