نمادشناسی مجلس آزمودن فریدون پسرانش را از شاهنامهی شاه تهماسبی به روایت کارل گوستاو یونگ

نماد نام یا نمایهای است که افزون بر معنای قراردادیاش دارای معانی متناقضی باشد برخی ازنمادها ازتجربیات شخصی فرد ناشی میشوند اما برخی دیگر در بین تمام انسانها در تمام دوران مشترکاند از نظر یونگ این مفاهیم مشترک بین انسانها زادهی ناخودآگاه جمعی بشراست وکهنالگو نامیده میشود در بسیاری موارد یک انگاره یا نمایه از ناخودآگاه به خودآگاه راه مییابد و هنرمند یا فیلسوف آنچه به خودآگاهش راه یافته را در قالب یک اثرهنری یا فلسفی ارایه میکند در هنگام تحلیل چنین ا ثری است که آگاهی از کهنالگوها و ناخودآگاه جمعی مورد نظر یونگ مثمر ثمر واقع میگردد نگارنده با تکیه بر چنین دیدگاهی نمادهای موجود در نگارهای ازشاهنامهی شاه تهماسب را بررسی کردهاست؛ ا ثری که به تبع موضوع کتاب نگارگری شده که مضمونی اساطیری دارد مملو از نمادهاست هرچند نمادهای موجود در ا ر نگارگران این شاهنامه از نوشتار شاعر تأ ثیر گرفتهاسات اما نگارگر به عنوان هنرمندی مستقل، در دورانی متفاوت از دوران شاعر، ردی از نمادهای مورد نظر خود را در ا ثر به جا گذاشتهاست و هردو هنرمند نگاهی کمالگرا و متعالی به عنصر ایرانی داشتهاند