بررسی ارزش غذایی گونه های بونی(Aelurpus lagopoides) و سلمکی ساقه سفید(Artiplex loucoclada) منطقه سیستان با استفاده از روش کیسه های نایلونی (in situ)

این پژوهش به منظور تعیین ارزش غذایی، دو گونه گیاه علوفه ای، بونی(Aelurpus lagopoides) وسلمکی ساقه سفید(Artiplex loucoclada) در مراتع سیستان، در مرحله فنولوژیکی بذردهی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در مرحله بذردهی 3 تکرار از هر گونه 10 پایه به صورت سیستماتیک از مراتع سیستان جمع آوری گردیدند. پس از خشک کردن نمونه های گیاهی و آسیاب آن ها با استفاده از روش کیسه های نایلونی(in situ).مقدار 5گرم نمونه خشک در زمان های 72،48،24،12،6،3و96 ساعت در شکمبه دو راس گاو نر سیستانی انکوباسیون شد. نتایج نشان داد که مقدار پروتئین خام،دیواره سلولی و دیواره سلولی فاقد همی سلولز بونی بیشتر از سلمکی ساقه سفید بود(p<0/05) میزان ناپدید شدن ماده خشک(درصد)از کیسه های انکوباسیون شده در شکمبه، با افزایش زمان انکوباسیون افزایش یافت. میزان تجزیه پذیری بالقوه، گونه سلمکی ساقه سفید(Artiplex loucoclada) بیشترین (76/38درصد) وگونه بونی(Aelurpus lagopoides) کمترین(69/58درصد) میزان بود. با توجه به نتایج بدست آمده سلمکی ساقه سفید(Artiplex loucoclada) بیشترین تجزیه پذیری ماده خشک و تجزیه پذیری موثر نسبت به بونی(Aelurpus lagopoides) دارد که می تواند ناشی از پایین بودن دیواره سلولی (37/21درمقابل 43/81درصد) باشد. با توجه به ترکیبات شیمیایی و تجزیه پذیری ماده خشک این دو گونه، می تواند به عنوان بخشی از علوفه دام مورد مصرف قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تجزیه پذیری ماده خشک ، بونی ، سیستان