ارزیابی کارایی الگوریتم مسیریابی برای بهینه نمودن طول عمر شبکه های حسگر بی سیم

شبکه های حسگر بی سیم شامل گره های کوچک با توان مصرفی پایین، اندازه کوچک،قیمت مناسب و کاربردهای گوناگون داده است. این حسگرهای کوچک که توانایی انجام اعمالی چون دریافت اطلاعات محیطی های مختلف(براساس نوع حسگر)پردازش و ارسال آن اطلاعات را دارند، موجب پیدایش ایده ای برای ایجاد و گسترش شبکه های موسوم به شبکه های حسگر بی سیم(WSN)شده اند. داده های جمع آوری شده توسط هرحسگر از طریق شبکه با مرکز پردازش ارتباط دارند، که این داده ها برای تعیین مشخصات یا شناسایی یک رویداد در محیط استفاده می شوند. فرآیند انتقال پیام باید براساس انرژی محدود منابع حسگرها طراحی شود. خوشه بندی حسگرها به صورت گروهی است .برای اینکه حسگرها بتوانند اطلاعات را به نمایندگان خوشه و سپس نمایندگان خوشه اطلاعات جمع آوری شده را به مرکز پردازش انتقال دهند، باید انرژی مصرف کنند. یکی از عمده ترین چالش ها در این نوع شبکه، محدودیت مصرف انرژی است که مستقیما طول عمرشبکه حسگر را تحت تاثیر قرار می دهد و در این تحقیق ما با ارسال پیام خواب وبیدار(Sleep-wake)برای حسگر ها آنها را کنترل کرده و تصمیم گیری می کنیم که چگونه خوشه بندی شبکه را انجام دهیم که مصرف انرژی به حداقل و در نتیجه طول عمر شبکه را به حداکثر برسانیم. از آنجایی که اگر سینک ثابت باشد، برای ارسال پیام حسگر ها باید توان بیشتری مصرف کنند، برای حل این مشکل ما روشی پیشنهاد کردیم که سینکی متحرک داشته باشیم و با خوشه بندی جدید به عملکردی بهتری از این شبکه ها دست یابیم.

کلیدواژه ها:

سینک ، خوشه بندی ، شبکه های حسگربی سیم ، پروتکل مسیر یابی ، طول عمر شبکه