بررسی ابعاد«فیلم معمایی» با رویکرد به فیلم «بازی» (دیوید فینجر-1999)

فیلم معمایی به نوع خاصی از روش قصه گویی و روایت در سینما گفته میشود که میتوان آن را در مقابل روایتهای ساده و بی پیرایه ی بر آمده از سینمای کلاسیک قرار داد. سازندگان این گروه از فیلمها در آثار خود، جهانی را به شکل پازل برای مخاطب خودترسیم میکنند و تماشاگر را به تکمیل کردن قطعات این پازل فرا میخوانند.این نوع از فیلم همواره در تاریخ سینما وجود داشته و به طور کلی از اهمیت بالایی در جذب مخاطب برخوردار است بهترین فیلمهای دههی 90 مانند مظنونین همیشگی (برایان سینگر-1995 )، حس ششم (ام.نایت شیامالان- 1999 ) و همچنین فیلم بازی (دیویدفینچر- 1997 ) از جمله آثاری هستند که در زمره ی فیلم های معمایی میگنجند. این مقاله ضمن بررسی ابعاد مختلف فیلم معمایی، به بررسی یکی از مهمترین فیلمهای معمایی؛ بازی ساخته ی دیوید فینچر می پردازد. رویکرد نظری این تحقیق بر پایهی دو نظریهپرداز مشهور سینما؛ دیوید بوردول و وارن باکلند استوار و روش تحقیق به صورت تحلیلی- تأویلی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سینما ، روایت ، فیلم معمایی ، بازی