بررسی پدافند غیر عامل در شهرهای خلاق با رویکرد توسعه پایدار شهری

مبحث برنامه ریزی پدافند غیر عامل سابقه ای بس طولانی در تاریخ بشر به قدمت خلقت انسان و سایر جانداران دارد.در عهدایران باستان (تدابیر کورش) درساخت کهندژ، رباط،دیوارو...و در صدر اسلام برنامه ریزی دفاعی همچون حفر خندق و ... رامیتوان نام برد.با سیر تحول تکنولوژی و گسترش شهر ها ،برنامه ریزیها در جهت دفاع غیر عامل در به حد اقل رساندنتلفات و خسارات بیش از پیش احساس میگردد.امروزه در کشورهای مدرن توجه به برنامه ریزی های پدافندی غیر عامل درراستای به حد اقل رساندن هر گونه آسیب پذیری و افزایش ایمنی زیر ساختهای ملی و مراکز متعدد حیاتی حساس در مقابلهر گونه تهدیدات خارجی (دشمن) صورت می گیرد. روش پژوهش این مقاله بر اساس هدف،کاربردی و بر اساس ماهیت،توصیفی_موردی است و از یافته های پژوهش میتوان به مواردی همچون برنامه ریزی و سیاستهای مربوط به پدافند غیرعامل از طریق توجه به اصول وروشهای شهرسازی در برخی از کشورهاو شهرهای توسعه یافته که منجربه افزایش توان بازدارندگی ،کاهش آسیب پذیری و خسارت تاسیساتی،نیروی انسانی،مراکز حیاتی حساس و مهم اقتصادی،سیاسی،ارتباطی وتولیدی را که به طور مشروح در کل مقاله به آن پرداخته شده است اشاره نمود. تصمیم گیریها در شهرهای مدرن بر پایهبرنامه ریزی های صحیح پدافندی است،اما در اغلب کشورهای جهان برنامه ریزی پدافند غیر عامل با اصول و تعاریف واهداف آن مغایراست این درحالی است که زمینه مناسب مطالعاتی در حوزه پدافند غیر عامل و آمایش و نهایتا توسعه پایداروجود دارد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی پدافند غیر عامل ، شهر مدرن ، توسعه پایدار