تخمین مدلی تحلیلی و قابلیت اطمینان محور، راهکاری نوین در توسعه طرح های انرژی خورشیدی شبکه توزیع نیروی برق

به علت شدت تابش خوب خورشید در اکثر مناطق کشور، اجرای طرح های خورشیدی الزامی و امکان استفاده ازانرژی خورشیدی در شبکه توزیع نیروی برق و مناطق دور از شبکه، می تواند صرفه جویی زیادی را در مصرف انرژی بههمراه داشته باشد. یکی از مهم ترین سیستم های تبدیل انرژی خورشیدی، سیستم فتوولتائیک می باشد که در آن انرژی خورشیدی به وسیله سلول های خورشیدی به برق تبدیل می شود. با توجه به کاهش هزینه های ساخت سلول ها و... درطول زمان، استفاده از سیستم های فتوولتائیک در قالب واحدهای خورشیدی جهت تولید برق به عنوان منابع تولید پراکنده، مورد توجه شرکت های توزیع نیروی برق قرار گرفته است. این مقاله، تخمین مدلی تحلیلی و قابلیت اطمینان محور را به عنوان راهکاری نوین جهت توسعه بهینه طرح های انرژی خورشیدی شبکه توزیع نیروی برق پیشنهاد میدهد. تاثیر اتصال واحدهای خورشیدی در یک فیدر 20 کیلوولت نمونه )چوخا( از شبکه توزیع نیروی برق واقعی )شهرستان ساری(، با پخش بار احتمالی و طراحی الگوریتمی مبتنی بر مدل احتمالاتی، ارزیابی می شود. هم چنینمحاسبه شاخص های قابلیت اطمینان شبکه با توجه به ظرفیت صفحات خورشیدی نصب شده و در نظر گرفتن عوامل موثری مانند: زاویه تابشی خورشید، ظرفیت باتری ها و... برای واحدهای خورشیدی شبکه، در 3 حالت )شبکه بدون واحدهای خورشیدی، واحدهای خورشیدی متصل به شبکه و مستقل از شبکه(، با شبیه سازی در نرم افزار MATLAB/SIMULINK انجام می گیرد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که توسعه قابلیت اطمینان محور طرح های انرژی خورشیدی، موجب افزایش قابل توجهی در شاخص های قابلیت اطمینان، کاهش هزینه های بهره برداری و طراحی شبکه توزیع نیروی برق می شود. از مدل پیشنهادی می توان جهت تخمین ظرفیت بهینه واحدهای خورشیدی و کاهش تلفات شبکه توزیع نیروی برق نیز استفاده کرد