تنوع قومی و ثبات سیاسی در ایران: در دوره جمهوری اسلامی

در پردازش سیاسی - جامعه شناختی کشور ایران آنچه که یک مبنای اساسی در بررسی ثبات و بی ثباتی سیاسی بدست می دهد ، تنوع قومی و نوع سیاست های قومی اتخاذ شده از جانب دولت می باشد. در ایران بدلیل تنوع قومی و همبسته بودن آن با تنوع مذهبی در برخی از مناطق قومی وضعیت خاصی وجود دارد که تحت شرایطی می تواند عاملی در جهت بی ثباتی سیاسی باشد. قومیت ها به دلایل تراکم ارزشی هویت فرهنگی، نخبگان قومی، اقدامات دولتی، فضای سیاسی منطقه ای _ بین المللی در سطح سیاسی مطرح شده اند. نوع سیاست های چند فرهنگ گرا از جانب دولت ، نوع تعامل بین احزاب و جنبش های قومی با دولت را مشخص می سازد و از این طریق ثبات و یا بی ثباتی سیاسی در شکل های اعتراضات مسالمت آمیز، اعتراضات خشونت آمیز و تغییرات در هنجارهای اعمال قدرت رخ می نماید. روش شناسی پژوهش براساس استراتژی پژوهشی پس کاوی می باشد و سعی شده است موضوع تبیین علی شود تا مکانیسم ها و توالی های موجود قومیتی بهتر تبیین و شناسایی شوند. داده های پژوهش از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بدست آمد است.

کلیدواژه ها:

قومیت ، ثبات سیاسی ، بی ثباتی سیاسی ، نخبگان قومی ، سیاسی شدن