برآورد پتانسیل انرژی خورشید جهت احداث نیروگاه در استان گیلان

افزایش جمعیت و در پی آن مصرف بی رویه سوخت های فسیلی سبب نگرانی بشر برای اتمام منابع و مهمتر از آن آلودگی محیط زیست گردیده است. این امر نه تنها در جهان بلکه در کشور ایران و همچنین در استان گیلان به علت وسعت کم و جمعیت زیاد مشاهده می شود. بر این اساس استفاده از انرژی های پاک و جایگزین نظیر انرژی خورشیدی امری لازم است. محدوده مورد مطالعه در این تحقیق استان گیلان در شمال کشور است. داده های مورد استفاده در تحقیق شامل: ساعات آفتابی، ابرناکی و درجه حرارت که از 17 ایستگاه های اقلیمی مستقر در سطح محدوده تحقیق و مجاور آن در دوره آماری 1391-1386 و طول روز (مدت روشنایی) شدت تابش که از نرم افزارهای مرتبط و روش های تجربی بدست آمده است. روش مورد استفاده در تحلیل داده ها و توان سنجی منطقه از نظر تولید انرژی روش های تجربی و آماری و مدل آنگستروم و فرر است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد با توجه به این که در ایستگاه های محدوده مورد مطالعه انرژی تابشی خورشید اندازه گیری نمی شود بر این اساس امکان تعیین ضریب در برخی مدل ها نظیر آنگستروم امکان پذیر نیست. بدین ترتیب از ضرایب آب و هوایی مرطوب و آب و هوای نیمه خشک استفاده شده است. با توجه به محاسبات آماری و یافته های تحقیق در 17 ایستگاه مطالعاتی و پهنه بندی تابشی به کمک نرم افزار GIS با روش فرر معلوم شد دو ایستگاه منجیل و جیرنده در جنوب استان گیلان با بیش از 2650 ساعات آفتابی سالانه جزء مناطق آفتابی و بقیه نقاط استان گیلان جزء متاطق کم آفتاب، نیمه آفتابی یا نسبتا آفتابی می باشند. همچنین این دو ایستگاه با دریافت 350 کالری انرژی در روز بر سانتی متر مربع جزء مناطق با تابش متوسط و بقیه ایستگاه ها کم تابش می باشند.

کلیدواژه ها:

استان گیلان ، روش آنگستروم و فرر ، نیروگاه خورشیدی