پدافند غیر عامل در جهت دهی به بافت فرسوده (نمونه موردی شهر نیشابور)

انسان از گذشته تجربه زندگی در دهکده ها شهرها را داشته است و همواره جنگ عامل آزار دهنده ای برای ذهن انسان تلقی شده است با گذشت زمان جنگ ها شکل پیشرفته تری به خود گرفته اند که نیازمند مقابله و دفاعی مجهزتر هستند تا توان دفاعی و بازدارندگی شهرها را ارتقا دهند. جنگ های شهری نیز از مهم ترین دغدغه های بشر محسوب شده اند لذا شهرسازی و معماری دفاعی مطابق با اصول پدافند غیر عامل پاسخی در برابر این جنگ ها به حساب آمده است. در پژوهش حاضر به بررسی بافت فرسوده با توجه به مهم و حیاتی بودن این نوع بافت ها که بافت های مرکزی و کهن را نیز شامل شده اند و قلب تپنده هویتی ، اقتصادی و سیاسی شهر را تشکیل داده اند و علی رغم نقاط قوت مذکور دارای آسیب پذیری بالایی هستند پرداخته و با ارزیابی نقاط ضعف و تهدید و بهره جویی از نقاط قوت و فرصت این بافت ها راهبردها و پیشنهادهایی جهت ارتقای توان بازدارندگی و دفاعی در راستای رویکرد پدافند غیر عامل ارائه داده و فضایی چند منظوره را برای این گونه بافت ها با توجه به اصول و شاخص های درخور در نظر گرفته ایم.

کلیدواژه ها:

پدافند غیر عامل ، بافت فرسوده شهری ، شهرسازی و معماری دفاعی ، بازدارندگی ، فضای چند منظوره