پیامد توسعه فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی در بین اقوام ایران (با تکیه بر قوم ترکمن)

در فرایند تحول و دگرگونی جوامع بشری شناخت تغییرات و خصوصیات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی اقوام و آگاهی از تاثیرات و تغییرات آنها در جامعه که ناشی از توسعه و پیشرفت تکنولوژی می باشد از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر ضمن بررسی و شناسایی چگونگی پراکندگی اقوام ترکمن و دیگر گروه های قومی ساکن در ترکمن صحرا به تاثیر آنان بر مسائل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و عوامل موثر بر میزان این تغییرات می پردازد. در این تحقیق نظریه وابستگی و اثرات مهاجرت بر توسعه فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی منطقه در نظر گرفته شده و از نظریع کارکردگرایی مالینوفسکی در ارتباط با روش جمع آوری داده ها بهره گرفته شده است و از دید جغرافیای اجتماعی و فرهنگی مورد کنکاش و با روش های علمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج یافته های پژوهش بیانگر اثرپذیری کامل منطقه از روند مهاجرت و خرده فرهنگ های حاکم در ابعاد فضایی، فرهنگی و اجتماعی در سطوح مختلف می باشد که این عوامل خود معلول کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی مهاجرین در ارتباط با جهانی شدن، توسعه تکنولوژی و دنیای الکترونیک و همچنین گسترش اینترنت و ماهواره در منطقه می باشد. پیامد آن ایجاد اشتغال و تنوع در فعالیت های مختلف اقتصادی اجتماعی و فرهنگی بوده که سبب افزایش تعداد مشاغل خدماتی و تغییر در الگوهای رفتاری، اجتماعی و فرهنگی جامعه می شود. از طرفی توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی اقوام عاملی است برای ایجاد همبستگی و نزدیک نمودن آنها به دیگر هم وطنان و ایجاد پیوند دوستی و نیز جلوگیری از ایجاد دشمنی و جنگ بین آنها می باشد. همین اشتراک در زیرساخت اصول جغرافیای فرهنگی و اجتماعی می تواند زمینه ساز گفتگوی تمدن ها باشد و جهان را به سوی دنیایی به دور از جنگ و نزاع و خونریزی راهنمایی کند. لذا پرداختن به عوامل مذکور و تاثیر پدیده های محیطی ، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی مهاجرین و ارائه راه حل های علمی و کاربردی می تواند در برنامه ریزی و سیاست گذاری فرهنگی اقوام نقش اساسی و تعیین کننده داشته و جهت تقویت نقاط قوت و زندگی بهتر مردم راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

قومیت ، فرهنگ ، خرده فرهنگ ، مهاجرت ، توسعه