بررسی و طراحی روش پی تحکیم در تونل - مطالعه موردی: تونل انتقال آب چالوس

بسته به شرایط زمین اطراف تونل روش های مختلفی برای نگهداری و پایدار کردن تونل وجود دارد. زمانی که تونل باید در نزدیک سطح زمین یا در زمین های با شرایط ژئومکانیکی ضعیف ایجاد شود، لازم است تمهیدات خاصی برای ایجاد پایداری ایمن اعمال کرد، در این شرایط استفاده از روش های پیش تحکیم برای به وجود آوردن پایداری ایمن ضروری است. مطالعه موردی این تحقیق تونل انتقال آب چالوس می باشد و با توجه این که زمین در برگیرنده این تونل از نظر ژئومکانیکی ضعیف است در نتیجه لازم است برای حفر تونل و به وجود آوردن پایداری ایمن از روش های پیش تحکیم استفاده شود. پیش تحکیم خود شامل تعدادی روش می شود که هر کدام از روش ها برای شرایطی قابل استفاده هستند، در این تحقیق با توجه به شرایط موجود روش پیش تحکیمی که مورد استفاده قرار گرفته روش قوس چتری و بولت های سینه کار می باشد. برای درک بهتر از رفتار نگهداری اعمالی و زمین اطراف تونل و همچنین تعیین پارامترهای مختلف مربوط به قوس چتری لازم است به مدل سازی عددی، که در اینجا از نرم افزار FLAC3D استفاده شده، پرداخته شود. از جمله موضوع های که در این تحقیق به آن پرداخته شده لزوم استفاده از پیش تحکیم و تعیین پارامترهای مختلف مربوط به روش قوس چتری و بولت های سینه کار می باشد. بررسی ها بر اساس جابه-جای های به وجود آمده در سطح زمین و تاج تونل می باشد و همچنین برای بررسی سطح ایمنی نگهداری اعمالی از سطوح خطر ساکورایی استفاده می شود. نتایجی که حاصل می شود حاکی از آن است که، لازمه ایجاد پایداری ایمن در تونل حفر شده استفاده از روش قوس چتری و نگهدارندهای سینه کار می باشد. استفاده از بولت های فایبرگلاسی با فاصله 5/0 متری بهترین گزینه برای نگهداری سینه کار می باشد. با اعمال فورپول ها به طول شش متر و فاصله-داری 0/5 متر در قسمت تاج تونل هم از نظر پایداری و هم از نظر اقتصادی بهترین وضعیت را حاصل می کنند.

کلیدواژه ها:

تونل ، پیش تحکیم ، قوس چتری ، مدل سازی عددی ، فورپول ، سطوح خطر ساکورایی ،