تقسیم سازه ساختمان به دو بخش داخلی و خارجی و ایجاد اندرکنش دینامیکی بین آن ها برای کاهش پاسخ لرزه ای سازه

در سازه های امروزی مقوله مقاوم سازی و آسیب پذیر نبودن ساختمان ها بسیار بااهمیت است. یکی از روش های پیشنهادشده و مورداستفاده توسط آئین نامه های جدید، ایجاد اندرکنش دینامیکی در ارتفاع بین سازه های هم جوار می باشد. به کمک ایجاد اندرکنش بین دو سازه هم جوار می توان پاسخ دینامیکی هردو سازه را کاهش داد. در این تحقیق، به کمک پیشنهاد موردبحث، ایده ایجاد اندرکنش دینامیکی داخل یک ساختمان واحد ارائه و موردبحث قرارگرفته است. در این ایده، سازه ساختمان ازلحاظ جرمی به دو بخش با ویژگی های متفاوت تقسیم شده و به کمک فنرهایی با رفتار غیرخطی، بین بخش های مذکور اندرکنش دینامیکی ایجادشده است. پاسخ های سیستم برای چندین شتاب نگاشت زلزله متفاوت به کمک برنامه نوشته شده در محیط نرم افزار متلب بررسی شدند. پس از انجام تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی در سیستم متشکل از دو جرم تفکیک شده و مقایسه نتایج آن با سازه اصلی مشخص شد که به کمک این ایده می توان پاسخ جابجایی سازه تقسیم شده یک طبقه را تا حدود 30% و پاسخ در سازه دوطبقه را تا حدود 50% نسبت به سازه اصلی و تقسیم نشده، کاهش داد. نتایج بررسی های انجام شده حاکی از آن است که تقسیم سازه ساختمان به دو بخش داخلی و خارجی و ایجاد اندرکنش دینامیکی بین آن ها می تواند پاسخ دینامیکی کل سازه را تا حد مطلوبی کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

اندرکنش دینامیکی ، تحلیل دینامیکی ، تاریخچه زمانی ، پاسخ دینامیکی ، فنر غیرخطی ،