برنامه ریزی اقتصاد مقاومتی پساتحریم

برنامه ریزی فرآیند آگاهانه تصمیم گیری در مورد اهداف و فعالیت های آینده یک فرد، گروه، واحد کاری یا سازمانی است. مدیر یا مدیران برنامه ریز، برنامه ریزی را با یک تحلیل موقعیت آغاز می نمایند و در چارچوب محدودیت زمانی و منابع، اطلاعات مرتبط با مسئله مورد برنامه ریزی را جمع آوری و تفسیر می نمایند، سپس با تأکید بر خلاقیت، مدیران و کارکنان را تشویق کرده تا به پایگاه نگرشی وسیع به امورشان بیندیشند، آنگاه با توجه به مزایا، مضرات و تأثیرات بالقوه هر گزینه، مناسب ترین امکان پذیرترین اهداف و طرح ها را برگزیده و مدیران و کارکنان را توجیه نموده و منابع مورد نیاز را در اختیار آنان گذاشته و به انجام آن تشویق می نماید. ازآنجایی که برنامه ریزی، فرآیندی پیشرونده و تکرار شونده است، مدیران باید به طور مستمر عملکرد واحدهای تحت تکلف شان را از جهت تطابق با اهداف و برنامه ها تحت نظر داشته باشند. در زمان تحریم منابع محدود شده و جایی برای آزمون و خطا قرار دادن تصمیمات نمی گذارد و اقتصادی نیازمند برنامه ریزی های هوشمندانه و بررسی شده است. در چنین شرایطی باید با اولویت بندی پروژه های عمرانی بر اساس: میزان اعتبارات، مدت زمان بهره برداری، میزان بازدهی ، تعداد اشتغال بوجود آمده ،... به پروژه ها اعتبارات تخصیص داد تا میزان هدر رفت منابع کاهش یابد. در زمان حال که دوران پسا تحریم را تجربه می کنیم با برداشته شدن تحریم های سنگین تجاری و اقتصادی وقت آن رسیده با استفاده از تجارب گذشته با بررسی دقیق نقاط ضعف را شناسایی و رفع کنیم تابه اقتصادی مقاومتی و درون زا برسیم . این شرایط جز با برنامه ریزی به دست خواهد آمد و اگر این مهم صورت بگیرد با احتمال بازگشت تحریم ها ما باز به مشکلات فعلی بازخواهیم گشت.

کلیدواژه ها:

اقتصاد مقاومتی ، برنامه ریزی ، پساتحریم ، منابع مالی ، حمایت از تولید ملی ، مفاسد اقتصادی ، واردات ، صادرات