ضرورت توجه به سالمندان در بلایای طبیعی، از منظر حقوق بین الملل

از سال 0691 تا کنون، بلایای طبیعی رشد چشمگیری داشته اند؛ این رشد نه تنها در تعداد، بلکه در شدت بلایای طبیعی نیز مشاهده شده است. از سوی دیگر، جمعیت جهان به سرعت به سمت سالمندی در حرکت است و پیش بینی می شود تا سال 0101 ، تعداد افراد بالای شصت سال، سه برابر شود. سن، از جملهمتغیرهایی است که آسیب پذیری ناشی از بلایا را تشدید می کند؛ لذا سالمندان جزء آسیب پذیرترین گروه ها، در بلایای طبیعی هستند؛ اما متاسفانه، این افرادو نیازهایشان در چنین شرایطی نادیده انگاشته می شوند. در عین حال باید توجه داشت که تمامی جمعیت سالمند نیز نیازمند کمک و یا وابسته نیستند. بخشی از سالمندان، علی رغم ضعف قوای بدنی که اقتضای سن آنها است، توانایی مقابله با بلایا و تطبیق با شرایط را داشته و حتی می توانند در این شرایط، کمک رسان باشند. در سطح بین المللی، سازمان ملل، هیچ آژانس تخصصی برای حمایت از سالمندان نداشته و در میان سازمان های بین المللی غیر دولتی نیزتنها تعداد اندکی به این گروه از افراد پرداخته اند. روز بین المللی کاهش خطرپذیری بلایا، در سال 0102 ، تمرکز خود را بر سالمندان، نیازهای آنان و سهمیکه می توانند در برنامه ریزی و درک کاهش خطر پذیری بلایای طبیعی در جامعه داشته باشند معطوف کرد، تا زمینه ی طرح این مساله را در سومین کنفرانسبین المللی کاهش خطرپذیری بلایا، در سال 0100 ، فراهم کند. مقاله حاضر نتیجه گیری می کند، که توجه به سالمندان در دو بعد حمایتی و مشارکتی در بلایای طبیعی ضروری است و می تواند تلفات ناشی از بلایای طبیعی را به شکل قابل توجهی کاهش دهد

کلیدواژه ها:

سالمندان ، بلایای طبیعی ، حقوق بین الملل ، آسیب پذیری ، حمایت ، مشارکت